Category
வாசகர் கவிதைகள்
#ரயில்சிநேகம் அன்று! ‘இடம் – பொருள்’ அறிந்த பின் மெலிதாய் புன்னகைத்து மெல்ல ‘ஊர்’ கதை பேசி சொந்தக்கதை (திரித்து) சொல்லி ஊடே ரயிலையும் குறைகூறி திண்டி பரிமாறி முகவரி பகர்ந்து இறங்குமுன்னே கைகுலுக்கி பின்னே…….. நீயாரோ நான் யாரோ!!! #ரயில்சிநேகம் இன்று!!! நீயாரோ நான் யாரோ!!! கைபேசியில் ‘இடம்’பார்த்து கணக்காய் முறுவலித்து கட்’செவியில்’ அளவளாவி… Continue Reading →
110
உச்சி வெயிலில் பச்சியின் நிழலும் நிரந்தரம் அல்ல……. பணத்தின் மதிப்பிழந்த பிணத்தின் ஊனும் நிரந்தரம் அல்ல……. நாளைய பிணம் என்றபோதும், இன்றைய மனம் ஒருபோதும், நிரந்தரம் அல்ல….. முன் போற்றுதலும், பின் தூற்றுதலும், நிரந்தரம் அல்ல……. தேக்கி வைத்த காமமழையும், பாக்கி வைக்காத முத்தத்துளியும், நிரந்தரம் அல்ல……. நேசிக்கும் முன் யோசிப்பதும், யோசித்த பின் நேசிப்பதும்,… Continue Reading →
8
இரயில் பாதை பூவோடு வண்டுகள் தூங்கும் இந்த ஊரடங்கில் ஒருநாள் மழையும் பெய்து அடங்கியது. விடுமுறை சிறுமி முதல்முறை பறக்கவிட்ட பட்டத்தை பார்த்து கோழிகளும் கொக்கரித்து கொண்டாடின கோவில்களே பூட்டப்பட்டு புன்னியங்களை சேர்த்தாலும், முகம்மூடா மூடர்கள் சிலர் சுற்றித்திரிந்து பாவங்கள் செய்தனர். அப்பாவிகள் கால்கடக்க காத்திருந்தது கடற்கரை. சிறுவர் பூங்காவின் புற்கள் சிறுவனின் வெட்டபடாத தலைமுடியைப்போல… Continue Reading →
208
தான் தூங்கிய பின் வீட்டுக்கு வரும் தந்தையிடம் இன்று, அவர் கால்களுக்கு இடையே… கைலியின் மேலே ஆடிக்கொண்டு இருக்கிறான்… ஆறுவயது சிறுவன்!! அப்பொழுது… அவன் நாசியை நனைத்தது காற்றுத்துளிகள் மட்டுமல்ல தந்தையின் வியர்வைத் துளிகளுமே!! கொரோனாவைத் திட்டிகொண்டே… பத்து ரூபாய் நோட்டுக்களை எண்ணிக்கொண்டே, காசில்லாமல் கஷ்டம் கசியும் கணவன் கண்ணனின் கைகளில் மிச்சம் பிடிச்ச பணம்… Continue Reading →
18
வழித்தடத்தில் வளர்வது இரண்டு சென்ம பாவங்களை சேர்த்து பிறப்பது போல.. கால்நடைகள் கடித்து சென்றது போக.. அடுத்த மழை வரும் வரை உயிரை தக்க வைப்பது அசாதரண யுத்தம்.. கஞ்சத்தனமாய்.. இலைகளுக்கு உணவு செய்து காப்பாற்றி வைத்த பின்னும்.. தலைமேல் ஏறிச் செல்லும் வாகனங்களின் அழுத்தம் நீக்க.. மூச்சடக்கி மேல் நோக்கி நீருள் எழும்பும் நுரையீரல்… Continue Reading →
2
பூனைகள் ராவோடு ராவக மதங்களின் அடிப்படையில்உணவினை பிரிப்பர் ஒருநாள், கரும்பு கொண்டு வரும் சிவராஜூம்வர போவதில்லை ! பிரியாணி கொண்டு வரும் அஹமதும்இருக்க போவதில்லை ! கேக் எடுத்து வரும் ஆண்டனிகளும்மிஞ்ச போவதில்லை ! அக்கிரகாரத்து பூனைகளுக்கும், கறிகடை பாயின் பூனைகளுக்கும், கண்களை மூடாமலேயே உலகம் இருட்டி இருக்கும் ! –அஹமத் இப்ராஹிம் தென்காசி ———–… Continue Reading →
18
இருளுக்கு பழகிய விழிகள் செவிக்கொண்டு பலர் துயர் பார்க்கிறேன். மனம் கொண்டு அவர் துயர் உணர்கிறேன். இருள் பழகிய என் விழி வேண்டுமோ கண் கொண்டும் காணாமல் வாழ்வோர்க்கு? இருள் என்பது விழியின்மை அன்று! இருள் என்பது மனமின்மை.. இருள் என்பது மதியின்மை.. இருள் என்பது மனிதமின்மை. புறக்கண் உண்டு உனக்கும் புழுவிற்கும் , உன்… Continue Reading →
24
மழை ஒரு கானல் நீர் மேகங்களின் ஊடல்கள் மிருத்தியம் செய்த பாக்கியம்! கார்நங்கை கலாபம் பூட்டிய காலம்! வேளாண்மை வன்மம் கொண்ட காலம்! புதுநெல் வறுநகை பூத்த காலம்! கமஞ்சுல் எட்டிப்பார்த்த நிலமெல்லாம் மான்மியம்! இடியென்ற சலங்கையோடு வருகை தந்து; மின்னல் மிடுக்கோடு நடனமாடி; கார்மேகம் கட்டிய சீலையும் காற்றோடு கதை பேசும் லாவண்யம் காண்பாய்!… Continue Reading →
33
மாய வாழ்வு ஏதும் எனதன்று… எல்லாம் மாயை…! கூடும் எனதன்று….கூத்தாண் செயல்… பாடும் புகழ் கொண்டு அறிவார் – கீர்த்தியை… பண்போடு வாழ்ந்தார், ஆடும் நாளில் ஆசைக்கினங்க ஆற்றும் காமம். அடங்கும் நட்களில் செய்த தாமம் தவிர்த்து – வருத்தும் ! ஆண்டானும் அடியேனும். ஆறடி நிலத்திலே – பொருந்தும்…… — சிவராஜ் மணிவண்ணன் வேலூர்… Continue Reading →
5
சீனதேசத்து வானவளியிலே சீக்குப்பரப்பியைச் சிதறியதாரோ? ஊகான்மாகாண உயிர்வளிதனிலே உயிர்க்கொல்லியை உதறியதாரோ? வேகமாக வளர்ந்துவிட்டோம் விஞ்ஞான அறிவினிலென்ற மோகத்தில் நாங்களெல்லாம் மூழ்கித் திளைத்திருந்தோம் காற்றினில் நோய்பரப்பி நூற்றுக்கணக்கில் உயிர்குடிக்கும் கரோனோவே உன்முன்னால் கர்வத்தை உடைத்தெரிந்தோம் நாசிக் காற்றில் நச்சைக் கலக்கும்முன் யோசித்துப் பார்த்தாயா ஒற்றை நிமிடம் முந்நீர்சூழு் பூமிக்கே முகக்கவசம் தைப்பதற்கு மண்ணில் இல்லைஎந்த மலிவுவிலை கடையும்… Continue Reading →
0